Atrakcje gminy Tuchola
Budynek Urzędu Miejskiego w Tucholi – w tym miejscu od XIV do XVIII wieku wznosił się zamek, który zaliczany był do jednego z najbardziej warownych na Pomorzu. Budowniczymi założenia zamkowego byli Krzyżacy. Zamkiem zarządzał komtur, który był terenowym namiestnikiem wielkiego mistrza krzyżackiego. Najbardziej znanym z tucholskich komturów był Henryk von Schwelborn, który na trwałe zapisał się w historii dzięki dwóm mieczom, które w 1410 roku zawiózł z Tucholi pod Grunwald. Zamek nie przetrwał do czasów współczesnych (został rozebrany po pożarze miasta w 1871 roku). Jedyne relikty murów zachowały się w piwnicach w obecnym budynku urzędu.
Starówka o średniowiecznym układzie urbanistycznym w Tucholi - przetrwała niemal w niezmienionej formie od czasów lokacji miasta na prawie niemieckim w roku 1346. Krzyżujące się prostopadle uliczki i duży rynek pośrodku czytelny jest do dnia dzisiejszego.
Pomnik patronki Tucholi św. Małgorzaty w Tucholi (na skwerze u zbiegu ulic Nowodworskiego i Świeckiej) - patronką Tucholi jest św. Małgorzata, która widniała także na wszystkich pieczęciach miejskich. Jak głosi legenda, miała ona uchronić miasto i mieszkańców podczas oblężenia Tucholi, kiedy to ukazała się obrońcom nakazując rzucać we wrogów chlebem. Najeźdźcy przekonani o sile mieszkańców i ogromnych zapasach odstąpili od oblężenia. Św. Małgorzata przedstawiana jest w koronie z aureolą. W zależności od wizerunku w jednej ręce trzyma krzyż, a w drugiej gołębia. Przedstawiana jest także jako postać depcząca smoka.
Mieszkańcy Tucholi obchodzą święto patronki miasta co roku - 20 lipca.
Galeria BT - można tu nabyć wyjątkowe przedmioty wykonywane przez rękodzielników z regionu. Galeria BT nie jest typowym sklepem. To miejsce, w którym artyści ludowi mogą zaprezentować swoje wyroby.
Muzeum Borów Tucholskich –zostało udostępnione zwiedzającym 27 września 1980 r. jako Oddział Muzeum Okręgowego w Bydgoszczy. Na siedzibę muzeum przeznaczono budynek z przełomu XIX/XX wieku, zlokalizowany przy zbiegu ulic Podgórnej i Murowej, który swoją architekturą nawiązuje do dawnych spichlerzy. W muzeum znajdują się:
Parter:
- sala poświęcona historii miasta: makieta średniowiecznej Tucholi i makieta Rynku Tucholskiego z lat 20-tych XX w.
- chata borowiacka – są to zrekonstruowane dwie izby typowej borowiackiej chaty. Chata Borowiacka przybliża dawne życie codzienne Borowiaków.
I piętro:
- sala wystaw czasowych - prezentuje dokonania artystów Borów Tucholskich oraz lokalnych tradycji
II piętro:
- Flora i Fauna Borów Tucholskich – w całości poświęcona jest przyrodzie Borów Tucholskich. Eksponowane są tu najciekawsze zwierzęta i rośliny występujące obecnie, jak również te, które nie są już spotykane. Dodatkowo na wystawie prezentowane są narzędzia wykorzystywane do pracy w lesie.
- Etnografia Borów Tucholskich – wystawa pokazuje dawne zawody, narzędzia i przedmioty niezbędne do ich wykonywania. Prezentowane są takie zawody jak: leśnik, pszczelarz, kowal, stolarz, rybak, rolnik, fryzjer.
Zarząd nad Muzeum sprawuje Starostwo Powiatowe w Tucholi.
Kościół p w. Przemienienia Pańskiego (wcześniej pw. św. Jana Nepomucena) w Dąbrówce - został wzniesiony w roku 1768 z funduszy Macieja Janty-Połczyńskiego, dziedzica Wielkiej Komorzy, cześnika inflanckiego. W kruchcie można znaleźć informację, że cześnik zbudował kościół jako wotum wdzięczności za cudowne ocalanie podczas potyczki wojennej. Dwie moskiewskie kule odbiły się od jego ryngrafu. Znajduje się tu również inskrypcja upamiętniająca odzyskanie przez Polskę niepodległości – napis „Za ojców wzorem. Ta, co nie zginęła, powstała z Waszej krwi”.
Kościółek jest drewniany, jednak w 1928 roku otynkowano go. Wtedy też z funduszy Leona Janty-Połczyńskiego, senatora i ministra rolnictwa w trzech kolejnych rządach II RP, dobudowano do niego wieżę, która – wraz z czerwonym dachem kościoła – góruje nad Dąbrówką. Do dzisiaj zachował się wystrój rokokowy z czasów budowy kościoła, ołtarz główny i trzy ołtarze boczne oraz chrzcielnica i ambona. W ołtarzu głównym znajduje się obraz „Przemienienie Pańskie” autorstwa Heyna z 1884 r.
Akwedukt w Fojutowie - unikatowy zabytek architektury hydrotechnicznej, wzorowany na antycznych rzymskich budowlach – akwedukt, będący skrzyżowaniem dwóch cieków wodnych: Czerskiej Strugi (płynącej dołem) i Wielkiego Kanału Brdy (płynącego górą). Budowla ma 75 m długości, co czyni z niej najdłuższy taki obiekt w Polsce. Akwedukt wzniesiono w latach 1845 - 49 w celu doprowadzenia wody z Brdy do kompleksu Łąk Czerskich w rejonie Czerska.
Zespół dworsko–parkowy w Wysokiej - pierwsze wzmianki pochodzą z XIII w. Wysoka była wówczas wsią rycerską. Najbardziej charakterystycznym obiektem na terenie wsi jest zespół dworski Janta-Połczyńskich, którego powstanie datuje się na przełom XVIII/XIX w. Niedaleko pałacyku znajduje się zbudowana w XIX w. kaplica w stylu neoromańskim. Jezioro Wysockie - miejsce gniazdowania licznej kolonii czapli siwej. Obecnie to Dom Pomocy Społecznej prowadzony przez powiat tucholski.
Woziwoda - jedno z pięciu nadleśnictw wchodzących w skład Leśnego Kompleksu Promocyjnego „Bory Tucholskie”, które oprócz działalności podstawowej zajmuje się szeroko pojęta edukacją ekologiczną. Ścieżka przyrodniczo - leśna o dł. ponad 5 km rozpoczyna się i kończy przy zabudowaniach Nadleśnictwa Woziwoda. Na trasie biegnącej wzdłuż rzeki Brdy wyznaczono 13 stanowisk dydaktycznych. Jeziorka Kozie - obszar zarastających śródleśnych jezior; celem ochrony jest zachowanie jezior z typowo wykształconym zespołem roślinności torfowiska wysokiego. Atrakcją są pływające wyspy.
Muzeum Indian Ameryki Północnej im. Sat-Okha w Wymysłowie koło Tucholi - jedyne w Europie. Znajdują się w nim prywatne zbiory oryginalnych eksponatów indiańskich Sat-Okha, syna Polki i wodza Indian. Muzeum jest prywatne.